مهم‌ترین نشانه‌های اعتیاد به کار عبارتند از:

• اعتیاد به کار به سر بردن ساعات زیادی در محل کار، حتی وقتی نیاز به ماندن بیش از حد وجود ندارد
• کاهش ساعات استراحت به منظور پیش بردن کارها
• غرق شدن بیش از حد در کار و مسائل مربوط به موفقیت شغلی
• ترس زیاد از شکست خوردن در چالش‌های شغلی
• حس پارانویا در خصوص عملکرد شغلی
• به خطر انداختن روابط شخصی به خاطر کار
• موضع و حالت دفاعی در برابر نظرات دیگران در خصوص کار
• استفاده از کار به عنوان دلیلی برای چشم‌پوشی از روابط اجتماعی
• کار کردن برای مواجهه با احساس گناه و افسردگی
• کار کردن برای فراموش کردن بحران‌هایی همچون مرگ، طلاق و مشکلات مالی
• فکر کردن به روشی جدید برای افزایش ساعات کاری در شبانه روز
• کار کردن بیش از ساعاتی که برای آن از پیش برنامه‎ریزی کرده‌اید
• نگرانی دوستان و آشنایان از ساعات کار زیاد شما
• فکر کردن به مسائل شغلی در ساعات استراحت
• وقف خود به کار
• عادات کاری بد
• کار کردن بیش از همکاران دیگر

تشخیص اعتیاد به کار

اعتیاد به کار شورای پزشکی دانشگاه برگن شاخصی را برای تشخیص اعتیاد به کار تهیه کرده است. این شاخص فاکتورهای مختلفی را مورد بررسی قرار می‌دهد: برای تشخیص اعتیاد به کار باید ببینید اتفاقات زیر چند وقت به چند وقت در زندگی شما اتفاق می‌افتد.

به دنبال راهی هستید تا زمان‌های بیش‎تری را به کار کردن اختصاص دهید.

برای کاهش حس گناه، افسردگی، نگرانی و عدم مفید بودن کار می‌کنید.

اطرافیان از شما می‌خواهند ساعات کاری خود را کاهش دهید، اما توجهی نمی‌کنید.

بیش از ساعاتی که برای آن برنامه‌ریزی کرده‌اید، کار می‌کنید.

وقتی نمی‌توانید کار کنید دچار استرس می‌شوید.

اهمیت سرگرمی، تناسب اندام، و اوقات فراغت خود را در برابر ساعات کاری پایین آورده‌اید.

آن قدر کار کرده‌اید که بر سلامتی‌تان تاثیر منفی گذاشته است.

جملات بالا را یک بار دیگر برای خود مرور کنید و سعی کنید با یکی از ۵ گزینه زیر به آن‌ها پاسخ دهید:

اصلاً (۱)

به ندرت (۲)

گاهی اوقات (۳)

اغلب (۴)

همیشه (۵)

اگر پاسخ شما به چهار مورد از فاکتورهای بالا، گزینه‌های «اغلب» یا «همیشه» است بدانید که از اعتیاد به کار رنج می‌برید.

تاریخچه اصطلاح اعتیاد به کار

اعتیاد به کار ظاهراً لغت معتاد به کار (Workaholic) را نخستین بار روانشناسی به نام ریچارد ایوانز در سال ۱۹۶۴ به کار برده است (+). با توجه به این‌که مردم واژه‌ی Alcoholic به عنوان «معتاد به الکل» را پیش از آن می‌شناختند، اصطلاح Workaholic هم به سادگی معنای مد نظر را تداعی می‌کرد و حتی کسانی که برای نخستین بار آن را می‌شنیدند، می‌توانستند مفهومش را حدس بزنند.

اما رواج یافتن اصطلاح اعتیاد به کار  را باید مدیون وین اوتس (Wayne Oates) دانست؛ چرا که او در سال ۱۹۷۱ این کلمه را در عنوان کتاب خود به کار برد. کتاب اوتس با عنوان اعترافات یک معتاد به کار نخستین گام در فراگیر شدن این مفهوم محسوب می‌شود.

طی دهه‌های بعد، اصطلاح اعتیاد به کار چنان فراگیر شد که امروزه متخصصان بسیاری آن را به عنوان یکی از مصداق‌های اعتیاد (به عبارت دقیق‌تر: مصداق اعتیاد رفتاری) در نظر می‌گیرند.

چند نکته استراتژیک برای ترک اعتیاد به کار

تعریف دوباره موفقیت برای خود: بیاندیشید که چطور موفقیت را برای خود تعریف کرده‌اید. افراد کمال‌گرایی که می‌خواهند مدام از بقیه برتر باشند، موفقیت خود را در گرو اعتیاد به کار می‌بینند. البته این افراد موفق هستند، اما به چه قیمتی؟ به قیمت به هم خوردن تعادل زندگی و کار و از دست دادن زندگی شخصی، سلامت روحی و روانی خود. بدانید که نباید در همه چیز بهترین باشید؛ نباید از خود انتظارات فرا انسانی داشته باشید.

تمرکز و توجه دوباره به موضوعات مهم: یک قدم به عقب برگردید و ببینید چه چیزهایی برای شما مهم است. قصد دارید وقت و انرژی خود را برای چه چیزهایی صرف کنید. در اولویت‌های خود بازنگری کنید. بدانید که برای پیشرفت، مهم‌ترین سرمایه شما توجه شماست. همیشه کار برای انجام دادن وجود دارد، اما نکته مهم این است که گزینه مناسبی را انتخاب کنید.

بازنگری در انتظارات: اگر می‌خواهید بر اعتیاد به کار خود غلبه کنید، بدانید که به تنهایی این کار ممکن نیست، از خانواده، دوستان، همکاران و رئیس خود بخواهید به شما کمک کنند. از همکاران و رئیس خود بخواهید در انتظارات‌شان از شما بازنگری کنند. آن‌ها را از مزایای رویکرد جدیدتان باخبر کنید تا شما را در این راه یاری دهند.

آیا اعتیاد به کار با ساعات طولانی کار کردن متفاوت است؟

اعتیاد به کار بله، این اعتیاد با ساعات طولانی کار کردن یکی نیست. پژوهش انجمن روان‌شناسان آمریکایی (American Psychological Association) نشان می‌دهد که این نوع از اعتیاد و ساعات کار فقط هم‌بستگی میانه‌ای دارند؛ این امر نشان می‌دهد که فردی که در هفته ۶۰ ساعت کار می‌کند، لزوما به کار خود اعتیاد ندارد و کسی که در هفته ۳۰ ساعت کار می‌کند نیز لزوما مصون از این اعتیاد نیست.

یکی از مشکلات اصلی استفاده بیش‌از‌اندازه از کلمه‌ی «معتاد به کار» (workaholic)، ریشه در درک اشتباه از این کلمه دارد؛ در نتیجه، محققان پیشنهاد می‌دهند که بین ۲ کلمه‌ی «اعتیاد به کار» و «تعهد کاری» تمایز قائل شویم. محققان تعهد کاری را وضعیت فکری مثبت و رضایت‌بخشی در کار می‌دانند که مشخصه‌های آن شور و ذوق، تعهد و دل‌بستگی هستند. تفاوت اصلی در این‌جا انگیزه‌ی کار است.

کارمندان متعهد به‌ طور ذاتی انگیزه‌ی کار دارند و از انجام وظایفشان لذت می‌برند، فرقی نمی‌کند که رئیس از او تعریف و تمجید کند یا خیر. از سوی دیگر، کسانی که به کار خود اعتیاد دارند، در اغلب ساعات کاری خود احساس اجبار می‌کنند و هنگامی که کار نکنند، شرمسار می‌شوند.

هم‌چنین، معتادان به کار و کارمندان متعهد روابط احساسی متفاوتی با کار خود دارند. معتاد به کار در هنگام کار عصبانیت، عذاب‌وجدان، خصومت، تنش یا تشویش بیش‌تری را تحمل می‌کند، در حالی که کارمندان متعهد در هنگام کار خود شادتر، حواس‌جمع‌تر و مشتاق‌تر هستند.

اعتیاد به کار افرادی که به‌سختی‌ کار می‌کنند، اما پس از اتمام زمان کارشان می‌توانند به‌سادگی آن را رها کنند، افرادی هستند که به کارشان اعتیاد ندارند. این امکان وجود دارد که هم کارمند متعهدی باشید و هم به کار خود اعتیاد داشته‌باشید؛ البته جنبه‌ی شخصیتی اعتیاد به کارتان هیچ تلاشی برای افزایش کارآمدی شما نمی‌کند و هم‌چنان ریسک مشکلات سلامتی بیش‌تری را در پی خواهد داشت.